Zgodnie z klasyczną nauką prawa niedopuszczalna dyskryminacja ma miejsce tylko wtedy gdy jeden jeden przedstawiciel władzy państwowej w ramach swoich kompetencji takie same sytuacje traktuje niejednakowo lub różne sytuacje traktuje tak samo.

Zróżnicowane traktowanie obywateli przez różnych przedstawicieli władzy w ich osobistych zakresach kompetencji jest natomiast całkowicie dopuszczalne np. ustalenie podatków od wynagrodzeń i dochodów wchodzi w zakres kompetencji państw członkowskich. Stad różna wysokość podatków Niemczech i Francji od takich samych zarobków nie możne być uważana za dyskryminację sprzeczna z prawem.

Rodzaje dyskryminacji (dyskryminacja jest zabroniona tylko w dziedzinach uregulowanych przez Traktaty):

a) dyskryminacje ze względu na przynależność państwowa (obywatelstwo)- cudzoziemcy pochodzący z Terytorium WE nie mogą być traktowani gorzej niż obywatele danego państwa członkowskiego i odwrotnie. Z samowolną dyskryminacja mamy zwykle do czynienia wszędzie tam, gzie przepisy otwarcie powołują się obywatelstwo i stawiają cudzoziemców z terenów WE w gorszej sytuacji (dyskryminacja jawna). Niedopuszczalna jest także dyskryminacja (pośrednia) ze względu na obywatelstwo polegająca na tym, że wprawdzie nie odróżnia się wyraźnie cudzoziemców od własnego obywatela, ale formułuje takie warunki jakie zazwyczaj dotyczą tylko cudzoziemców jak np. miejsce zamieszkania za granicą (art. 6 ust.1)

b) dyskryminacja pracowników zagranicznych- powiązana z zasadą w/w, art 48 ust.3 lit. c w związku z art. 48 ust 2. TWE ustala prawo cudzoziemców pochodzących z państw WE do wykonywania prac w stosunku podległym na takich samych warunkach jak obywatele danego państwa członkowskiego. Nie wymaga się pozwolenia na prace tylko deklaratywnego zezwolenia na pobyt. W art. 48 ust.2 TWE uregulowana jest równość traktowania (na równi z obywatelami danego państwa)pod względem zatrudnienia, wynagrodzenia i pozostałych warunków pracy (przywileje socjalne i ulgi podatkowe).

c) dyskryminacja w miejscu pracy ze względu na płeć- mężczyźnie i kobiecie za tą samą prace przysługuje takie samo wynagrodzenie. Przepisy te działają bezwzględnie.

d) dyskryminacja towarów z importu (swobodny przepływ towarów)- art. 95 TWE zabrania dyskryminującego pobierania opłat krajowych (podatków, innego rodzaju opłat) od towarów z innych państw członkowskich. Art. 95 obejmuje także produkty pochodzące z państw trzecich znajdujących się w wolnym obiegu w państwach członkowskich.

e) dyskryminacja w świetle art. 40 ust.3 pkt 2 TWE- zakaz dyskryminacji w stosunkach między producentami lub konsumentami. Zakaz ten odnosi się głównie go WE, ale także do państw członkowskich o ile działają na podstawie upoważnienia wynikającego z rozporządzenia wspólnotowego.

Adresaci: zakaz dyskryminacji zawarty w art. 6 ust. 1 TWE obowiązuje WE i państwa członkowskie (ustawodawcę, administrację, sądy). Nie jest jasne na ile wiąże on podmioty prywatne. Na pewno osoby fizyczne i prawne mogą powoływać się wobec stowarzyszeń i organizacji zawodowych na zakaz dyskryminacji ponieważ nie wolno omijać obowiązującego prawa. Jeśli mamy do czynienia z dyskryminacja w świetle art. 6 ust. 1 podmiot dyskryminowany ma prawo do odpowiedniej rekompensaty. Dyskryminującego przepisu nie stosuje się.

Art. 6

1. Unia opiera się na zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz państwa prawnego, które są wspólne dla Państw Członkowskich.

2. Unia szanuje prawa podstawowe zagwarantowane w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisanej w Rzymie 4 listopada 1950 roku, oraz wynikające z tradycji konstytucyjnych wspólnych dla Państw Członkowskich, jako zasady ogólne prawa wspólnotowego.

3. Unia szanuje tożsamość narodową Państw Członkowskich.

4. Unia zapewnia sobie środki niezbędne do osiągnięcia swych celów i prowadzenia swych polityk.)