Śledź nas na:



Kompetencje Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (art. 35 TUE)

Jurysdykcja Trybunału Sprawiedliwości: wydawanie orzeczeń wstępnych, ocena legalności decyzji ramowych, orzekanie w sprawie każdego sporu między państwami członkowskimi itd.

  • Wydawanie orzeczeń wstępnych w kwestii ważności i interpretacji decyzji ramowych oraz decyzji, wykładni konwencji przyjętych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (tytuł IV TUE) oraz w kwestii ważności i interpretacji środków służących ich implementacji,(jeżeli państwa członkowskie złożyły odpowiednią deklarację uznając kompetencje TS w tym zakresie)

  • Ocena legalności decyzji ramowych i decyzji w sprawach wniesionych przez państwo członkowskie bądź Komisję Europejską

  • Orzekanie w sprawie każdego sporu między państwami członkowskimi dotyczącego interpretacji bądź stosowania aktów przewidzianych w art. 34 ust 2 TWE (wspólnych stanowisk, decyzji ramowych, decyzji, konwencji), jeżeli spór nie został rozstrzygnięty przez Radę UE w ciągu 6 miesięcy od jego przedstawienia Radzie UE przez jednego z jej członków;

  • Orzekanie w sprawie każdego sporu między państwami członkowskimi a Komisją Europejską dotyczącego interpretacji lub stosowania konwencji opracowanych zgodnie z art. 34 ust 2 pkt d TUE.

Artykuł 35

1.Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym artykule, jest właściwy do orzekania w trybie prejudycjalnym o ważności wykładni decyzji ramowych i decyzji, wykładni konwencji sporządzanych na mocy niniejszego tytułu oraz ważności i wykładni środków wykonawczych do tych konwencji.

2.Każde z Państw Członkowskich może, w oświadczeniu złożonym w chwili podpisywania Traktatu z Amsterdamu lub w jakimkolwiek późniejszym terminie, uznać właściwość Trybunału Sprawiedliwości do orzekania w trybie prejudycjalnym na warunkach określonych w ustępie1.

3.Państwo Członkowskie, składając oświadczenie na podstawie ustępu 2,wskazuje, że:

a)każdy sąd tego państwa, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa krajowego, może zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o rozpatrzenie w trybie prejudycjalnym pytania podniesionego w sprawie przed nim zawisłej i dotyczącego ważności lub wykładni aktu, o którym mowa w ustępie1,jeżeli sąd ten uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku;

b)każdy sąd tego państwa może zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o rozpatrzenie w trybie prejudycjalnym pytania podniesionego w sprawie przed nim zawisłej i dotyczącego ważności lub wykładni aktu, o którym mowa w ustępie1,jeżeli sąd ten uzna, że decyzja w te kwestii jest niezbędna do wydania wyroku.

4.Każde Państwo Członkowskie,- niezależnie od tego, czy złożyło oświadczenie na mocy ustępu2 - ma prawo przedkładać Trybunałowi Sprawiedliwości memoriały lub uwagi na piśmie w sprawach, o których rozstrzyga on na podstawie ustępu1.

5.Trybunał Sprawiedliwości nie jest właściwy w sprawie oceny zgodności z prawem lub proporcjonalności działań policji bądź innych organów ścigania jednego z państw członkowskich ani wykonywania przez państwo członkowskie obowiązków dotyczących utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego.

6.Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy w zakresie kontroli legalności decyzji ramowych i decyzji, jeżeli skargę wniosło Państwo Członkowskie lub Komisja, podnosząc zarzut braku kompetencji, naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, naruszenia niniejszego Traktatu lub jakiejkolwiek reguły prawnej związanej z jego stosowaniem lub nadużycia władzy. Skargi przewidziane w niniejszym ustępie wnosi się w terminie dwóch miesięcy od daty publikacji zaskarżanych decyzji ramowych i decyzji.

7.Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w każdym sporze między Państwami Członkowskimi dotyczącym wykładni lub stosowania aktów przyjętych na podstawie artykułu 34 ustęp2,o ile spór ten nie został rozstrzygnięty przez Radę w ciągu 6 miesięcy od daty jego wniesienia pod obrady przez jednego z jej członków. Trybunał Sprawiedliwości jest również właściwy do orzekania w każdym sporze między Państwami Członkowskimi a Komisją dotyczącym wykładni lub stosowania konwencji sporządzonych na mocy artykułu 34 ustęp2 lit.d)

Zakres jurysdykcji Sądu Pierwszej Instancji

  • skargi bezpośrednie wniesione przez osoby fizyczne lub prawne przeciwko aktom prawnym instytucji wspólnotowych(których są one adresatami lub które dotyczą ich bezpośrednio i indywidualnie lub przeciwko zaniechaniu działania przez te instytucje. Może to być np. skarga przedsiębiorstwa na decyzję komisji nakładającą na nie grzywnę.

  • skargi wniesione przez państwa członkowskie przeciwko komisji

  • skargi wniesione przez państwa członkowskie przeciwko Radzie dotyczące aktów z dziedziny pomocy państwa, handlowych środków ochronnych (dumping) oraz aktów za pomocą których korzysta ona z uprawnień wykonawczych

  • skargi o odszkodowania za szkody wyrządzone przez instytucje wspólnotowe lub ich pracowników

  • skargi dotyczące umów zawartych przez wspólnoty, w których właściwość sądu została wyraźnie określona

  • skargi z zakresu wspólnotowych znaków towarowych

Postępowanie w trybie art.226 TWE ( oraz art.141 TEWEA)

Rodzaje spraw - skargi dotyczące odpowiedzialności PCZL w związku z naruszeniem przez to państwo obowiązków traktatowych

  • Skargi indywidualne

  • Źródła własne Komisji Europejskiej

  • Petycje do Parlamentu Europejskiego

  • Interpelacje w Parlamencie Europejskim

  • Brak informacji o transpozycji dyrektyw

a) Na podstawie uzyskanych informacji o domniemanym naruszeniu prawa WE Komisja Europejska wszczyna nieformalną część postępowania i przedstawia państwu członkowskiemu stosowną wiadomość

b) Porozumienie, albo brak porozumienia - Komisja Europejska przesyła państwu członkowskiemu pismo ostrzegawcze zawierające zarzuty, wezwanie do kontrargumentów w określonym terminie

c) Porozumienie, albo brak porozumienia - Komisja Europejska przedstawia państwu członkowskiemu umotywowaną opinię wzywającą do usunięcia zarzucanego naruszenia prawa we wskazanym terminie

d) Usuniecie naruszenia lub państwo członkowskie nie podejmuje stosownych działań

e) Komisja Europejska może wnieść sprawę do TS, który

  • Uznaje, ze państwo członkowskie nie naruszyła prawa WE albo,

  • Uznaje państwo członkowskie za winne naruszenia prawa WE. Państwo ma obowiązek podjęcia działań celem zastosowania się do wyroku.

Artykuł 226

Jeśli Komisja uzna, że Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, wydaje ona uzasadnioną opinię w tym przedmiocie, po uprzednim umożliwieniu temu Państwu przedstawienia swych uwag.

Jeśli Państwo to nie zastosuje się do opinii w terminie określonym przez Komisję, może ona wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 141

Jeśli Komisja uznaje, że Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, wydaje ona uzasadnioną opinię w tej kwestii, po uprzednim umożliwieniu temu Państwu przedstawienia swych uwag.

Jeśli Państwo to nie zastosuje się do opinii w terminie określonym przez Komisję, może ona wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.

Postępowanie w trybie art. 227 TWE (oraz art. 142 TEWEA)

Rodzaje spraw - skargi dotyczące odpowiedzialności PCZL - skarga jednego PCZŁ na drugie w związku z naruszeniem przez to państwo obowiązków traktatowych

  • Państwo członkowskie rozpoczyna postępowanie w trybie art. 227 TWE oraz art. 142 TWEA

  • Państwo członkowskie zwraca się z tą kwestią do Komisji Europejskiej, która:

  • wydaje umotywowaną opinię, wobec czego następuje

  •  
    • Usunięcie naruszenia prawa WE, lub

  • Państwo nie podejmuje stosownych działań, wówczas komisja może wnieść sprawę do TS  

      • TS uznaje, że państwo członkowskie nie naruszyło prawa WE, lub

      • TS uznaje państwo członkowskie za winne naruszenia prawa WE. Państwo ma obowiązek podjęcia działań celem zastosowania się do wyroku.

  • lub w terminie 3 miesięcy nie wydaje umotywowanej opinii (Komisja Europejska), wówczas:

  • Państwo członkowskie może wnieść sprawę do TS

  • TS uznaje, że państwo członkowskie nie naruszyło prawa WE, lub

  • TS uznaje państwo członkowskie za winne naruszenia prawa WE. Państwo ma obowiązek podjęcia działań celem zastosowania się do wyroku.

Artykuł 227

Każde Państwo Członkowskie może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, jeśli uznaje, że inne P. Czł. uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu.

Zanim Państwo Członkowskie wniesie przeciwko innemu Państwu Członkowskiemu skargę opartą na zarzucanym naruszeniu zobowiązania, które na nim ciąży na podstawie niniejszego Traktatu, powinno wnieść sprawę do Komisji.

Komisja wydaje uzasadnioną opinię, po umożliwieniu zainteresowanym Państwom przedstawienia na zasadzie spornej uwag pisemnych i ustnych.

Jeśli Komisja nie wyda opinii w terminie trzech miesięcy od wniesienia sprawy, brak opinii nie stanowi przeszkody we wniesieniu sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 142

Każde Państwo Członkowskie może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, jeśli uznaje, że inne P. Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu.

Zanim Państwo Członkowskie wniesie przeciwko innemu Państwu Członkowskiemu skargę opartą na zarzucanym naruszeniu zobowiązania, które na nim ciąży na podstawie niniejszego Traktatu, powinno wnieść sprawę do Komisji.

Komisja wydaje uzasadnioną opinię, po umożliwieniu zainteresowanym państwom przedstawienia zgodnie z zasadą kontradyktoryjności zarówno uwag pisemnych jak i ustnych.

Jeśli Komisja nie wyda opinii w terminie trzech miesięcy od wniesienia sprawy, brak opinii nie stanowi przeszkody we wniesieniu sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Postępowanie w trybie art. 228 TWE ( oraz art. 143 TEWEA)

Rodzaje spraw - jeżeli TS stwierdza, że PCZL uchybiło obowiązkom traktatowym, jest ono zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku TS

  • Komisja europejska stwierdza, ze państwo członkowskie nie podjęło działań prowadzących do zaprzestania naruszenia prawa WE stwierdzonego przez TS. Stosowną informację przekazuje państwu członkowskiemu, umożliwiając mu tym samym zajęcie stanowiska.

  • Komisja europejska wydaje umotywowaną opinię zawierającą informacje o kwestiach, w których państwo członkowskie nie podjęło działań celem realizacji orzeczenia TS. KE wskazuje termin, w którym państwo członkowskie powinno podjąć rzeczone działania, wówczas

    • Państwo członkowskie podejmuje działania wskazane przez KE, lub

    • Nie podejmuje zaleconych działań, wówczas

  • KE może wnieść sprawę do TS, wskazując jednocześnie wysokość ryczałtu lub kary finansowej, która powinna być nałożona na państwo członkowskie.

  • TS :

    • Nie stwierdza niezastosowania się do wcześniejszego wyroku, lub

    • Stwierdza, że państwo członkowskie nie zastosowało się do wcześniejszego wyroku. Może nałożyć ryczałt lub karę finansową.

Artykuł 228

1. Jeśli Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, Państwo to jest zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości.

2. Jeśli Komisja uznaje, że dane Państwo Członkowskie nie podjęło takich środków, wydaje, po umożliwieniu temu Państwu przedstawienia uwag, uzasadnioną opinię precyzującą punkty, w których Państwo Członkowskie nie zastosowało się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości.

Jeśli dane Państwo Członkowskie nie podjęło środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału w terminie określonym przez Komisję, może ona wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości. Czyniąc to, wskazuje ona wysokość ryczałtu lub okresowej kary pieniężnej do zapłacenia przez dane Państwo Członkowskie, jaką uzna za odpowiednią do okoliczności.

Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że dane Państwo Członkowskie nie zastosowało się do jego wyroku, może na nie nałożyć ryczałt lub okresową karę pieniężną.

Procedura ta nie narusza artykułu 227.

Artykuł 143

Jeśli Trybunał Sprawiedliwości stwierdza, że Państwo Członkowskie uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy niniejszego Traktatu, Państwo to jest zobowiązane podjąć środki, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości.

 



Zobacz także