Prawo Unii Europejskiej - test 5

16. Funkcje Komisji:

Funkcja zarządzająco - wykonawcza (podstawowa):

odpowiedzialna za wykonanie budżetu UE (rola rządu w państwie),
rozdział środków z funduszy strukturalnych UE (ale tylko na najwyższym szczeblu, na szczeblu centralnym - podział dla państw),
Komisja nadzoruje przestrzeganie prawa wspólnotowego.

Funkcja kontrolna:

inicjowanie postępowań kontrolnych prowadzonych przez inne organy (wniesienie skarg),
prawo wnoszenia skarg do sądów wspólnotowych
prowadzenie samodzielnych merytorycznych kontroli: w zakresie polityki konkurencji i polityki transportowej. Uprawnienia te są szerokie: możliwość przeglądania ksiąg rachunkowych, przesłuchiwanie pracowników, możliwość kontrolowania stanu faktycznego.
plombowanie części pomieszczeń
wszechstronne nakładanie sankcji bezpośrednich łącznie z karą grzywny.

Funkcja legislacyjna:

Komisja samodzielnie stanowi akty prawa wtórnego,
Komisja wykonuje prawo inicjatywy uchwałodawczej.
w I filarze Komisja najczęściej przygotowuje (obowiązek) projekty uchwał, nawet, gdy inne organy będą pracowały w procesie legislacyjnym nad innym projektem.

Funkcja związana ze stosunkami zewnętrznymi Wspólnot Europejskich.

utrzymywanie stosunków zagranicznych. Przy komisji są akredytowani przedstawiciele innych organizacji państw członkowskich, państw trzecich,
komisja utrzymuje przedstawicielstwa w innych organizacjach międzynarodowych,
negocjowanie treści umów międzynarodowych zawieranych przez Wspólnoty Europejskie.

17. Rozporządzenie:

to akt najbardziej podobny do polskiej ustawy,
ma pierwszeństwo przed innymi aktami/każdym aktem krajowym (też przed ustawą polską)
jest aktem o charakterze: generalnym i abstrakcyjnym, tzn. może być zastosowany do nieograniczonej ilości przypadków; ma nieograniczonych adresatów,
zawsze jest aktem bezpośrednio skutecznym.

18. Dyrektywa:

jest aktem o charakterze: generalnym, abstrakcyjnym, wiążącym. Wiążąca w stosunku do rezultatu, celu, pozostawia się adresatowi swobodę osiągnięcia celu.
jest aktem, który prowadzi do harmonizacji prawa państw członkowskich, rozwiązania w poszczególnych państwach są do siebie podobne.

19. Adresaci dyrektyw:

Najczęściej są nimi państwa członkowskie.

20. Główne procedury stanowienia prawa wspólnotowego:

21. Kto zwołuje Komitet pojednawczy (koncyliacyjny)

Zwołuje przewodniczący PE i przewodniczący Rady (po 27 przedstawicieli PE i Rady)

22. Wybór języka rozprawy (23 języki urzędowe):

wybiera powód (ten, który wnosi skargę wybiera język),
wyjątek, gdy powodem jest organ, a pozwanym państwo członkowskie - język pozwanego,
można wybrać inny język.

Tryb ten jest właściwy dla każdego postępowania wspólnotowego - może być skrócony przy prostych sprawach.

23. Główne rodzaje skarg:

I skargowe - sporne:

skarga o delikty traktatowe (skarga o naruszenie traktatów) - zawsze rozpatruje TS - zawsze postępowanie jest prowadzone przeciwko państwu,
skarga o zbadanie legalności aktu prawa wspólnotowego (skarga o uchylenie aktów prawa wspólnotowego), może być rozpatrywana przez sąd I instancji i TS.
skarga o bezczynność głównego organu wspólnot - rozpatruje Sąd I instancji lub Trybunał Sprawiedliwości - w zależności kto skargę wnosi.

II postępowania nie skargowe :

zmierzające do wydania wyroku wstępnego - wyrok preinducjalny - nie ma sporu - celem jest wyjaśnienie lub dokonanie interpretacji przepisu prawa wspólnotowego.

24. Rozpatrywanie skarg (o uchylenie aktu prawa wspólnotowego jest rozpatrywana przez dwa sądy):

Skargę rozpatruje ten sąd do którego skarga jest wniesiona.

25. Organy kontroli o charakterze sądowym

26. Które organy są uprawnione do kontroli poza sądowej?

Wspólnotowa kontrola pozasądowa dokonywana jest przez Parlament Europejski.

Zobacz także